Układ oddechowy jest niezbędnym do życia elementem każdego organizmu. Proces oddychania umożliwia wymianę ze środowiskiem dwutlenku węgla na potrzebny tlen. W pierwszych etapach życia zarodek ludzki oddycha całą powierzchnią ciała, a dopiero po wytworzeniu łożyska wymiana gazowa odbywa się między krwią matki i zarodka. Po porodzie, kiedy układ oddechowy jest już w pełni sprawny możliwe jest samodzielne oddychanie.
Do układu oddechowego zaliczamy: nos, jamę nosową, gardło (miejsce skrzyżowania z drogą pokarmową), krtań, tchawicę, oskrzela i płuca. Górne drogi oddechowe stanowią: jama nosowa, jama ustna, gardło i krtań, zaś dolne: tchawica, oskrzela i płuca. Powietrze przechodzące przez górne drogi oddechowe zostaje wpierw ogrzane, nawilżone i oczyszczone. Aby zachować ciągłą drożność dróg oddechowych ich ściany wzmocnione są elementami chrzęstnymi i kostnymi.
Mięśnie oddechowe tj. przepona, mięśnie międzyżebrowe zewnętrzne umożliwiają poprzez unoszenie żeber i zwiększenie objętości klatki piersiowej, spadek ciśnienia w drogach oddechowych prowadzą do wdechu. W niektórych przypadkach mechanizm ten wspomagany jest przez mięśnie pochyłe i mostkowo-obojczykowo-sutkowe. Wydech umożliwiają mięśnie brzuszne i międzyżebrowe wewnętrzne.