Przepona (łac. diaphragma) jest najważniejszym mięśniem oddechowym stanowiącym zarazem granicę pomiędzy klatką piersiową a jamą brzuszną. Jest to cienki mięsień kształtem zbliżony do kopuły, swoją wypukłością skierowaną do góry, w głąb jamy klatki piersiowej. Dzięki przeponie powiększenie objętości klatki piersiowej odbywa się kosztem jamy brzusznej.
Bocznymi brzegami przepona przytwierdzona jest do ściany klatki piersiowej, stąd podział na część lędźwiową, żebrową i mostkową. Część lędźwiowa rozpoczyna się na wysokości dwóch pierwszych kręgów lędźwiowych. Grubość przepony w tym miejscu może sięgać nawet 1 cm. W porównaniu do pozostałej grubości (około 3 mm) jest to najsilniejsza jej część. W tym miejscu przepona rozpoczyna się dwoma odnogami (prawą i lewą) oraz więzadłami łukowatymi przyśrodkowym, pośrodkowym i bocznym. Na wysokości XII kręgu piersiowego jedna odnoga przechodzi w drugą tworząc rozwór aortowy, czyli otwór dla przejścia aorty i przewodu piersiowego. Do przodu i nieco na lewo od rozworu aortowego znajduje się rozwór przełykowy dla przełyku. Część żebrową stanowią wiązki włókien biegnące zbieżnie od żeber (VII-XII).
Część mostkową tworzą włókna biegnące od wewnętrznej powierzchni mostka, a dokładniej wyrostka mieczykowatego do środka przepony, zwanego środkiem ścięgnistym, w którym kończą się wszystkie trzy części przepony. Pomiędzy wymienionymi strukturami znajdują się ubytki w przeponie, w postaci trójkąta lędźwiowo-żebrowego i mostkowo-żebrowego. Poza wymienionymi otworami występuje jeszcze otwór dla żyły głównej dolnej.
Funkcja przepony polega na powiększaniu objętości klatki piersiowej kosztem jamy brzusznej. Dzięki skurczowi mięsień spłaszcza się i obniża. Dochodzi do spadku panującego ciśnienia w obrębie jamy klatki piersiowej a w rezultacie zassania powietrza do płuc. Podczas wydechu ulega rozluźnieniu i wraca do pierwotnego kopulastego położenia. Podczas skurczu przepona obniża się o około 2 cm przy spokojnym wdechu, zaś przy głębszym wdechu może obniżać się do 4 cm. Przepona bierze również czynny udział podczas wydawania głosu.
Unaczynienie: gałęzie odchodzące od aorty piersiowej i brzusznej oraz tętnicy piersiowej wewnętrznej. Unerwienie: nerw przeponowy.