Otrzewna (łac. peritoneum) jest błoną surowiczą pokrywającą wewnętrzną część jamy brzusznej i jamy miednicy oraz mieszczące się w nich narządy. Składa się z dwóch blaszek: zewnętrznej wyściełającej ściany jamy brzusznej - otrzewnej ściennej i leżącej bardziej do wewnątrz otrzewnej trzewnej pokrywającej narządy. Pomiędzy obu blaszkami tworzy się jama otrzewnej wypełniona niewielką ilością płynu surowiczego zmniejszającego tarcie między nimi tak, aby obie blaszki przylegały do siebie. W przypadku niektórych stanów chorobowych dochodzić może do nadmiernego gromadzenia się płynu i powstania tzw. wodobrzusza.
Miejsca połączenia otrzewnej ściennej z trzewną nazywa się krezką lub więzadłem. Skutkiem tego jest występowanie zachyłków, czyli zagłębień otrzewnej ślepo zakończonych. Do zachyłków otrzewnej zaliczamy: zachyłek dwunastniczy górny i dolny, krętniczo-kątniczy górny i dolny, zachyłki przyokrężnicze, międzyesowaty, podprzeponowy, przeponowo-wątrobowy.
Na krezce zawieszone są narządy tj. jelito cienkie, poprzecznica, esica, wyrostek robaczkowy, jajniki, jajowody i macica. Nie wszystkie narządy jamy brzusznej otulone są całkowicie otrzewną i w związku z tym leżą zewnątrzotwrzewnowo np. nerki, nadnercza, trzustka, część dwunastnicy, wstępnica i zstępnica oraz pęcherz moczowy, które pokryte są otrzewną głównie na swojej przedniej powierzchni. Otrzewna umożliwia ruchy jelit, zapewnia ochronę przed zakażeniem.
Otrzewna unerwiona jest przez nerwy międzyżebrowe, nerwy splotu lędźwiowego, nerw przeponowy oraz nerwy poszczególnych narządów.