Gruba warstwa mięśniowa macicy pełni rolę ochronną dla rozwijającego się płodu, natomiast podczas porodu umożliwia narodziny. Po zapłodnieniu komórka jajowa przedostaje się do macicy by tam ulec zagnieżdżeniu w błonie śluzowej (faza wydzielnicza) górnej lub środkowej części trzonu. Jednak dochodzi do tego dopiero w 6 dniu od zapłodnienia. Uprzednio przechodzi ona stadia podziału blastuli i moruli.
Po zagnieżdżeniu się, kiedy zarodek zostanie całkowicie wchłonięty w obręb błony śluzowej, pomiędzy zarodkiem i komórkami macicy zaczyna tworzyć się łożysko oraz błony płodowe. Wraz z powiększaniem się płodu powiększeniu ulega macica, w 3 miesiącu ciąży ma wielkość brzoskwini, w czwartym wystaje na dwa palce powyżej spojenia łonowego, w szóstym dochodzi na wysokość pępka, w dziewiątym sięga do wysokości wyrostka mieczykowatego mostka.
W okresie ciąży błona śluzowa tzw. doczesna różnicuje się na doczesną podstawną znajdującą się między mięśniówką macicy a płodem, doczesną pokrywową leżącą od strony jamy macicy i doczesną właściwą. W tworzeniu łożyska udział bierze doczesna podstawna.
Łożysko jest narządem dostarczającym tlen i substancje odżywcze niezbędne do rozwoju. Ma wygląd placka o grubości 2-4 cm i średnicy 15-20 cm. Część płodowa łożyska wyposażona jest w kosmki wrastające w doczesną. Krew matki nie miesza się z krwią płodu. Tlen i substancje odżywcze transportowane są na drodze dyfuzji z przepływającej wokół kosmków krwi. Od łożyska odchodzi pępowina, jej średnia długość to 50cm, biegną tu naczynia pępkowe (żyła i dwie tętnice).
Po porodzie macica powraca do wcześniejszych wymiarów. Proces ten trwa zwykle 5-8 tygodni.