Moczowód

Moczowód (łac. ureter) jest nieco spłaszczonym przewodem łączącym miedniczkę nerkową z pęcherzem moczowym. Jego długość wynosi przeciętnie 30cm, przy czym lewy moczowód jest dłuższy w stosunku do prawego. Charakteryzuje się ponadto dość grubą ścianą w porównaniu do jego światła.

Przebieg moczowodu można podzielić na część brzuszną oraz miedniczą, a ich granica przebiega mniej więcej na poziomie przecięcia się z linią stawu krzyżowo-biodrowego. Moczowód biegnie z góry ku dołowi bardziej w kierunku przyśrodkowym. W części brzusznej leży on zaotrzewnowo sąsiadując od tyłu z wyrostkami żebrowymi dolnych kręgów lędźwiowych, mięśniem lędźwiowym większym, nerwem płciowo-udowym.

Od przodu moczowód sąsiaduje z naczyniami jądrowymi u mężczyzn i jajnikowymi u kobiet, naczyniami biodrowymi wspólnymi, naczyniami okrężniczymi po stronie lewej, a z żyłą główną dolną po stronie prawej. Ponadto po stronie lewej przylega do moczowodu zgięcie dwunastniczo-czcze, po prawej zaś część zstępująca dwunastnicy. W stosunku do krezki moczowód przebiega po stronie lewej poniżej lub powyżej krezki esicy, po prawej powyżej lub poniżej krezki jelita cienkiego.

Część miednicza przylegająca do ściany miednicy mniejszej u mężczyzn sąsiaduje od przodu z tętnicą biodrową wewnętrzną, naczyniami i nerwami zasłonowymi, u kobiet natomiast przebieg jest podobny i dodatkowo sąsiedztwo obejmuje tętnice maciczne. Odcinek dalszy przylegający do pęcherza moczowego u mężczyzn przebiega obok pęcherzyka nasiennego i przecina prostopadle nasieniowód biegnący bardziej do przodu. U kobiet ta część moczowodu przebiega przez przymacicze, a 2cm od szyjki macicy przecina naczynia maciczne i stykając się z przednią ścianą pochwy uchodzi do pęcherza moczowego.

Moczowód unaczyniony jest przez gałęzie tętnicy nerkowej, jądrowej lub jajnikowej, aorty i tętnic biodrowych wspólnych w części brzusznej, zaś w obrębie miednicy przez tętnicę odbytniczą środkową, pęcherzową dolną i maciczną u kobiet. Naczynia żylne w postaci splotów uchodzą do żył jądrowych, jajnikowych i biodrowych. Odpływ chłonki odbywa się do węzłów chłonnych biodrowych wewnętrznych, biodrowych i lędźwiowych. Unerwienie występuje pod postacią splotów posiadających zarówno włókna pochodzenia współczulnego i przywspółczulnego.

Dorota Kozera
  • A. Bochenek, M. Reicher: Anatomia człowieka, Tom II.
  • W. Z. Traczyk, A. Trzebski: Fizjologia człowieka z elementami fizjologii stosowanej i klinicznej.
  • A. Szczeklik: Choroby wewnętrzne, Tom II.
Ta strona używa plików cookies. więcej informacji.    AKCEPTUJĘ