Łechtaczka (łac. clitoris) jest narządem nieparzystym znajdującym się w przedniej części przedsionka pochwy. Budową łechtaczka zbliżona jest do prącia. Posiada parzyste ciała jamiste, które rozpoczynają się odnogami łechtaczki zakończonymi stożkowato i przyczepione są do dolnych gałęzi kości łonowych oraz gałęzi kulszowych skąd biegną do góry, przyśrodkowo i do przodu od spojenia łonowego łączą się w trzon łechtaczki. Trzon poniżej spojenia kieruje się ostro do dołu i kończy zaokrąglonym wierzchołkiem, czyli żołędzią łechtaczki. Podczas podniecenia seksualnego ciała jamiste napełniają się krwią, jednak nie jest to tak uwidocznione jak w przypadku wzwodu prącia, ponieważ większość łechtaczki ukryta jest pod skórą.
Unaczynienie sromu pochodzi od gałęzi tętnicy sromowej wewnętrznej (gałęzie wargowe tylne, tętnica głęboka do łechtaczki, tętnica grzbietowa łechtaczki) oraz zewnętrznej (gałęzie wargowe przednie). Naczynia żylne towarzyszą tętnicom, częściowo krew odpływa także do żył zasłonowych. Odpływ chłonki odbywa się do węzłów chłonnych pachwinowych powierzchownych. Za unerwienie odpowiedzialny jest nerw biodrowo-pachwinowy, sromowy oraz gałęzie nerwu skórnego tylnego uda oraz płciowo-udowego. Włókna wegetatywne (autonomiczne unerwiające narządy wewnętrzne) pochodzą ze splotu podbrzusznego dolnego.